.Exact 104 jaar geleden dat onze harmonie werd opgericht in Deurne Zuid. De weken daarvoor waren er al hevige discussies omtrent de nieuwe wegen die harmonie De Ware Vrienden uit Deurne moest bewandelen voor de nieuwe tijden die zich aandienden. Uiteindelijk zou dit tot een breuk lijden en zou Constant Joris een eigen harmonie oprichten met de benaming Harmonie Ontwaking. Al heel snel zou het ledenaantal groeien tot ±35 muzikanten en een vaste waarde worden in Deurne Zuid. Deurne Zuid stond op dat ogenblik op het punt om afgesplitst te worden van Deurne, als de gemeente Menegem. Zover is het in extremis niet gekomen, maar vandaag is het Rivierenhof eigenlijk nog altijd de grens tussen Deurne Noord en Deurne Zuid. Het was in 1919 niet zo vanzelfsprekend om als vereniging van het Zuid ook iets met het Noord te hebben. Intussen zijn die tijden ook alweer veranderd en heeft onze harmonie in 2021 voor het eerst de stap gezet naar Deurne-Noord, waar we nu nog zitten. Wie graag iets meer verneemt over onze geschiedenis van 19 maart 1919 tot het einde van WOII, die moeten we ietwat teleur stellen. Het grootste deel van ons archief is bij het begin van de oorlog vernietigd om onze leden muzikanten zoveel mogelijk te beschermen, maar ook onze instrumenten. Hetgeen we tot nu konden terugvinden, zijn zeldzame documenten die zich bij de oud-leden bevonden of in andere archieven terug te vinden waren. Omdat onze harmonie een zeer rijke traditie had om zeer veel gemeentepersoneel in haar rangen te hebben, waren zij dus ook een gegeerd doelwit voor de Duitse bezetters, die maar al te graag de volledige ledenlijsten in hun bezit hadden gekregen. Dat is nooit gelukt, maar door allerlei andere omstandigheden kwamen meerdere van onze muzikanten toch in hun handen en zouden nooit meer terugkomen uit de concentratiekampen. We denken daarbij direct aan de voormalige politieagenten, Jaak Van Rillaer (marstambour); Joseph Wuyts (klarinet) en commissaris Frans Van Heymbeeck (trompet). Enkele maanden later zou ook onze trompetter burgemeester Alfons Schneider hetzelfde lot ondergaan. Na de oorlog werden de activiteiten snel weer hernomen en zou de harmonie zich meer en meer ontwikkelen tot een kwaliteitsharmonie die deelnam aan provinciale marswedstrijden en daar zelfs in 1951 een eerste prijs mee behaalde en in de volgende jaren nog enkele ereprijzen in de wacht sleepte. Hier zien we onze harmonie in optocht naar dit marstornooi gaan in 1951. En ja wij hadden toen meer dan 12 marstambours vooraan. Bekijk ook de vlag eens goed en dan zal je zien dat die er heel anders uitziet dan de huidige. Wel die vlag hebben we ook nog in ons bezit en die was ook aanwezig toen op 7 november 1947 een aanslag op onze harmonie werd gepleegd doordat een tramchauffeur bewust inreed op de harmonie in optocht op de Herentalsebaan. De tramchauffeur was van een andere politieke gedachte dan onze harmonie en daarom reed hij in op onze mensen. Van die aanslag werd ook deze tekening later gemaakt. Op de tekening zie je ook nog de oude vlag met de drie pijlen. Hieronder zie je de harmonie bij het 50 jarig jubileum in 1969 op het gemeentehuis. Je ziet vooraan nog de marstambours en daarachter ons majorettenkorps dat we toen ook nog hadden. Opzij zie je de nieuwe vlag, die we heden ten dage nog altijd hebben en gebruiken. Een vlag die dus al 54 jaren oud is. De technische vooruitgang van de televisie zou voor heel wat harmonies een grondige verandering ten nadele veroorzaken. Ook Ontwaking ondervond dat en zag zich genoodzaakt om niet meer mee te doen aan wedstrijden en ook het vinden van nieuwe muzikanten werd tot op de dag van vandaag, moeilijk en moeilijker. Het gevolg was dat vele muziekverenigingen teloor gingen. Ook onze tegenhanger in Deurne Noord, nl. harmonie Volharding, moest de boeken sluiten. Maar ook met het aantrekken van enkele van hun muzikanten, konden we eigenlijk de vereniging maar met veel moeite laten verder bestaan op het niveau van ± 25 à 35 muzikanten. Eigenlijk is dat zowat ons vast aantal muzikanten geweest gedurende die 104 jaren en ook vandaag klimmen we uit een zoveelste dal, terug op naar dat cijfer. De gemiddelde ouderdom was het voorbije decennium ook zeer hoog en sinds een goed jaar zien we met grote tevredenheid dat die gemiddelde leeftijd terug daalt, door de instroom van nieuwe jongere leden. We hopen daar dan ook op de ingeslagen weg verder te kunnen gaan. Dit alles kost natuurlijk veel geld en ook in het verleden had de harmonie veel originele ideeën om aan extra inkomsten te geraken. Dit jaar doen we dat met een Minerva T-Dansant te organiseren, maar in de tijden dat postzegels verzamelen nog hip was, had harmonie Ontwaking ook zijn eigen postzegels. Hieronder zie je zo'n velletjes met de namen van de vier eerste voorzitters, die daarmee werden gehuldigd.